Stereolitografia to addytywna metoda druku 3D. Technologia ta zrewolucjonizowała wytwarzanie prototypów. Powstawanie modeli poprzez utwardzanie żywicy jest szybkie i bardzo dokładne.

Stereolitografia historia

Stereolitografia zwana w skrócie SLA to metoda druku przyrostowego. Uznaje się, że technologia powstała w 1984 roku, a twórcą jej jest Cahrles Hulla. Natomiast prace nad SLA zapoczątkowano już w latach 60 tych XX w. Wówczas próby utwardzania żywicy przeprowadzali m.in. naukowcy z Battelle Memorial Institute w stanie Ohio w USA. Prace nad drukiem 3D prowadzono w kilku, miejscach na świecie, ale to właśnie Charles Hulla uznawany jest za ojca SLA, który w 1986 r. otrzymał patent. Koniec XX w. i początek XXI w. to czas rozwoju, ulepszania metody. Stereolitografia ma historię sięgającą prawie pół wieku.

Stereolitografia wady i zalety

Proces tworzenia prototypów SLA polega na przyrostowym, addytywnym powstawaniu modelu warstwa po warstwie. Do tego celu używana jest żywica. Płynny produkt jest skanowany i utwardzany przez wiązkę lasera, zgodnie z projektem. Druk 3D wykorzystujący żywicę wymaga zastosowania konstrukcji wspierającej przy powstawaniu. Wynika to z płynnej postaci żywicy. Na początku tworzenia modelu powstają tzw. suporty, a następnie właściwy produkt. Prototyp realizowany jest poprzez nakładanie kolejnych warstw żywicy do momentu uzyskania zaprojektowanego przedmiotu, często o bardzo skomplikowanej strukturze. Konieczne jest usunięcie wsporników oraz wzmocnienie, utwardzenie światłem UV. Druk 3D SLA wymaga post produkcji, czyli odpowiedniej obróbki.

Zalety Stereolitografii:

  • szybki czas realizacji,
  • dokładnie wykonanie, pozwalające na odwzorowanie drobnych szczegółów,
  • wytwarzanie gładkich powierzchni,
  • możliwość wykonania modeli o dużych rozmiarach,
  • druk bardzo cienkich ścianek,
  • możliwość wykorzystania wielu fotopolimerów.

Wady SLA:

  • brak możliwości łączenia kolorów,
  • wymagająca post produkcja, czasochłonna obróbka,
  • wyższa cena niż np. druk metodą FDM.

Jak każda metoda druku 3D stereolitografia ma wady i zalety, jednak nadal jest to główna, wiodąca technologia wytwarzania prototypów. Wynika to z szybkości powstawania modelu oraz jego wyglądu. Produkty powstałe w technologii SLA charakteryzują się dużą estetyką.

Stereolitografia zastosowanie

SLA to metoda pozwalająca na błyskawiczne prototypowanie (rapid prototyping) oraz tworzenie elementów pokazowych. Możliwość metalizacji sprawia, że jest to konkurencja dla prototypów blaszanych. Wydruki SLA stosowane są także w designie i wzornictwie przemysłowym oraz do tworzenia form do odlewania m.in. metoda próżniową. Szybki czas oraz dokładność druku 3D sprawiają, że stereolitografia ma zastosowanie m.in. w przemyśle (np. w branży lotniczej, samochodowej, jubilerskiej) oraz w medycynie.